Terapia akceptacji i zaangażowania

Terapia akceptacji i zaangażowania – co to jest? 

Terapia akceptacji i zaangażowania (zwana ACT od angielskiej nazwy tej terapii – „acceptance & commitment therapy”) bazuje na założeniu, że różne formy cierpienia o podłożu psychicznym mają swoje źródło w unikaniu doświadczeń i niskiej elastyczności psychologicznej. Dlatego też celem tego rodzaju psychoterapii są m.in. umożliwienie pacjentowi zaangażowania się we własne życie, wzmacnianie jego pewności siebie i rozwijanie uważności na życie. Dlatego celem ACT staje się nie samo wyeliminowanie cierpienia psychicznego, które uznaje się jako część życia, ale pomoc w zaakceptowaniu go i przekierowaniu życiowej energii na właściwe tory, czyli na to, co faktycznie może służyć pacjentowi. Proces terapii skupia się przede wszystkim na zwiększaniu elastyczności psychologicznej, o której już wspomnieliśmy. Pacjent musi się więc nauczyć być tu i teraz, obserwować swoje myśli i emocje, a także doznania z ciała.

Terapia ACT – dla kogo? 

Terapię akceptacji i zaangażowania poleca się w leczeniu wielu zaburzeń psychicznych, a wśród nich wyróżnia się między innymi: 

1.    Chroniczny stres
2.    Depresja 
3.    Zaburzenia lękowe 
4.    OCD, czyli zaburzenia obsesyjno-kompulsywne 
5.    Zaburzenia psychotyczne 
6.    Zaburzenia odżywiania 
7.    Zaburzenia osobowości 
8.    Wypalenie zawodowe 
9.    Zespół stresu pourazowego, czyli PTSD 
10.    Schizofrenia 
11.    Nadużywanie środków odurzających 
12.    Przewlekły ból.

Zdecydowanie najczęściej jednak, biorąc pod uwagę, że jest to odnoga terapii poznawczo-behawioralnej, kierowana jest do osób doświadczających lęku oraz silnego stresu wynikającego z różnych sytuacji życiowych.