Terapia poznawczo-behawioralna
Psychoterapia poznawczo-behawioralna to jeden z nurtów, który jest jedną ze skuteczniejszych metod leczenia zaburzeń psychicznych. Charakteryzuje się zorientowaniem na cel, zmianą podejścia i jednoczesnym testowaniem go poprzez doświadczanie i wspieranie w ten sposób zmian. Według CBT (skrót od cognitive behavioral therapy) to terapia, która oparta jest na założeniu, że zachowania, emocje i myśli zależą od schematów, których uczymy się przez całe życie. Zadaniem tej terapii jest nauczyć nas nowych myśli, a co za tym idzie – nowych zachowań.
Terapia poznawczo-behawioralna – co to jest?
Ten rodzaj terapii skupia się głównie na połączeniu między myślami, a emocjami oraz zachowaniami jednostki. Ten rodzaj terapii koncentruje się na identyfikacji myśli oraz przekonań, zmianie ich i umacnianiu poprzez działanie. To wszystko ma na celu sprawić, aby osoba, która mierzy się z różnego rodzaju problemami – mogła doznać ulgi. Psychoterapeuta pomaga pacjentowi w wyłapywaniu negatywnych wzorców myślowych, w ich modyfikacji, a także zachęca ich do próbowania nowych rozwiązań w życiu codziennym. Celem tej terapii jest wzrost świadomości pacjenta, a także wspieranie pozytywnych zmian, które zachodzą w trakcie całego procesu terapeutycznego.
Terapia CBT jest uznawana za rodzaj terapii krótkoterminowej – zwykle proces trwa od kilku do kilkunastu miesięcy. Jeśli jednak problem jest bardziej złożony – zwiększa się częstotliwość odbywania terapii.
W dużym skrócie terapia to praca nad zmianą sposobu myślenia oraz praca nad zmianą zachowania (skąd nazwy „poznawcza” oraz „behawioralna”). Główne cechy tej terapii to koncentracja na celach, skupienie na „tu i teraz”, edukacja, prace domowe, ustalone ramy czasowe, zaufanie oraz empatia w relacji terapeutycznej, a także duża ilość pracy własnej pacjenta.
Dla kogo terapia poznawczo-behawioralna?
Terapia poznawczo-behawioralna jest przede wszystkim skuteczna w przypadku zaburzeń lękowych, ale poleca się ją również w innych zaburzeniach, w których sprawdza się wyjątkowo dobrze. Dlatego celem terapii mogą być również między innymi:
1. Wyjście z depresji
2. Oswojenie lęków
3. Zwalczanie zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych
4. Pozbycie się zaburzeń odżywiania
5. Lepsza kontrola stresu
Warto skonsultować z psychoterapeutą (lub zapytać psychiatry) o to, czy dany rodzaj terapii będzie dobry dla naszego problemu.