Terapia zaburzeń odżywiania
Zaburzenia odżywiania, takie jak, chociażby, kompulsywne objadanie się czy bulimia, to bardzo trudne do leczenia zaburzenia na tle psychicznym. Terapia zaburzeń odżywiania różni się w zależności od tego, z jakim dokładnie problemem zgłasza się pacjent do psychoterapeuty. Głównym jednak założeniem terapii zaburzeń odżywiania jest zmiana ich postrzegania, samego siebie oraz wyjście z problemu. Jak dokładnie przebiega leczenie zaburzeń odżywiania?
Terapia zaburzeń odżywiania – co to jest?
Terapia zaburzeń odżywiania to podjęcie procesu terapeutycznego, który ma pomóc wyjść z problemu. Najczęściej stosuje się w takim przypadku terapię psychodynamiczną, poznawczo-behawioralną lub humanistyczną. Bardzo ważne jest zrozumienie swojego problemu, a jednocześnie znalezienie przyczyny i wyleczenie jej. Ponadto terapeuta wspiera swojego klienta w całym procesie wychodzenia z problemu. Podejście do tego problemu musi być możliwie jak najbardziej holistyczne. Zazwyczaj psychoterapia zakłada również wizyty rodziców i innych bliskich, którzy muszą maksymalnie pomóc osobie chorej na zaburzenia odżywiania.
Terapia zaburzeń odżywiania – dla kogo?
Terapia zaburzeń odżywiania jest przeznaczona dla osób, które chorują na takie zaburzenia jak:
1. Anoreksja
2. Bulimia
3. Kompulsywne jedzenie
4. Zaburzenie unikania/niedożywienia społecznego
5. Pica (czyli zjadanie substancji niejadalnych, takich jak np. piasek)
6. Zaburzenia lękowe/izolacyjne odżywiania
7. Zaburzenia umiarkowanego jedzenia/nastręczonej reakcji na jedzenie
Oczywiście są również inne przypadki zaburzeń odżywiania, które nie mieszczą się w konkretnej grupie, bo objawy są niespecyficzne. Wskazaniem do terapii zaburzeń odżywiania są m.in. zmiany w masie ciała (radykalne), ograniczanie spożywania posiłków, obsesyjne myślenie o jedzeniu i masie ciała, niezdolność do utrzymania zdrowej masy ciała, wahania nastroju, izolacja społeczna, nadmierna aktywność fizyczna i zaburzenia hormonalne, związane np. z niedożywieniem.